بسم الله الرّحمن الرّحیم

کلیه آیات عنوان چهاردهم : 159 بقره ، 57 نساء

بقره : إِنَّ الَّذِینَ یَکْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَیِّنَاتِ وَالْهُدَى مِن بَعْدِ مَا بَیَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِی الْکِتَابِ أُولَئِکَ یَلعَنُهُمُ اللّهُ وَیَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ    ? 159 ?     جزء 2  

 کسانى که نشانه هاى روشن ، و رهنمودى را که فرو فرستاده ایم ، بعد از آنکه آن را براى مردم در کتاب توضیح داده ایم ، نهفته مى دارند، آنان را خدا لعنت مى کند، و لعنت کنندگان لعنتشان مى کنند.

واژگان :

 لعن : دوری از رحمت خدا ، دشنام دادن ، رسوا کردن

خالد : جاودان

ظّل : سایه

در ابتدا لازم میدونم چند لغت رو با همد به معانی آنان توجه کنیم تا بیشتر مفهوم این واژگان مشخص بشه و در خلال آن حتی رسمی را که پیامبر هم اجرا کرده و خودشان از قوم در خواست نموده روشن بشه .

 لعن : نفرین کردن ، راندن ، دشنام دادن

نفرین : دشنام ، لعنت ، دعای بد ، ضد آفرین

لعنت : یکبار نفرین کردن ، لعن ، عذاب ، دشنام و نفرین

مباهله : لعن کردن ، نفرین کردن همدیگر

چنانچه که مشاهده می کنیم رسمی را که خود پیامبر در بین مردمی که آشکارا در جامعه ایراد گیری و او وخانواده اش را اذیت می کردند به ( مباهله ) میخواند یعنی همان لعن کردن یکدیگر از آیه شدت مجازات خویش را برای کسانی که با علم و آگاهی همه حقایق را کتمان می کردند قرار داده است و عجیب تر اینکه این عذاب را با توجه به شناخت روحیات ما انسانها آنرا جاودانه و برای همیشه قرار داده است با آوردن فعل بصورت مضارع و با توجه به آگاهی از عمل زشت و قباحت آن خداوند بزرگ این چینی انسان را هشدار می دهد و این شدت را در استمرار خود نوعی هشداربرای اهل معرفت خداوند قرار داده است .

بنظر میرسد نوید عذاب خداوند برای انسان نیز خود نوعی رحمت محسوب می گردد و سختی کار زمانی مشخص تر می شود که این کتمان را در بی عملی به قرآن حتی زمانی که این کتاب محبوب خداوند را قرائت می کنیم شده باشد .

یقین دارم که بزرگترین ماموریت انبیاء و اولیاء و هم چنین حضرت حجّت چیزی جز بیان همه قرآن برای جهانی که آنرا در طول همه اعصار به فراموشی سپرده و توجه به گرایش همه این مردم به آیین پاک محمدی نبوده است ، اما هرگز عامل به قرآن نبوده اند

 تا دچار عذاب با حضور رحمتی چون قرآن و امام زمان و پیامبرش نباشیم و آرایش یک جامعه ایده آل قرانی را حس نکنیم .

بزرگترین نعمتی را که خداوند به خواننده و عامل این کتاب می دهد شناخت گناه و معصیت اوست زیرا خود قرآن بیان میکند که اگر به قرآن نگروید و آنرا نخوانده باشید آنگاه عذاب را بر قاریان بی عمل و عالمان گنهکار بر می شمارد تلاش همواره انسان باید در جهت خواندن و درک و فهم درست از قرآن باشد و چقدر سخت است این فاصله کوتاهی که در بیان انسان به راحتی گفته می شود یعنی قرائت قرآن و فهم درست از آن برای نجات خویش و جامعه .

کتمان عالمانه و دانسته قرآن بزرگترین عامل تفرقه در ادیان الهی می باشد که تا زمان حال دیده می شود که چگونه پیروان ادیان دیگر حتی بر حقایق شریعت خویش سر پوش می گذارند و آنرا به صورتهای مختلف به نمایش می گذارند ، کتمان حقایق دین دوری از هدایتو بستن راه سعادت را به ارمغان می اورد که ما سعی کردیم نشان بد هیم که چگونه این راه سعادت به روی انسان بسته می شود از دیگر خطرات عظیم و بزرگ در هدایت نشدن همانایکسویه نگری به ابعاد بزرگ قرآنی و برداشت به مقصود خویش است که با تمایلات درونی و برداشتهای اجتماعی ، سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی با فهم از دین هر فرد است و این نوعی اعلان جنگ در زمانی که خود انسان تصور میکند مورد لطف خداوند است برای خواندن قرآن می باشد باورش برای خود شخص نیز بسیار ثقیل و سنگین خواهد بود و پذیرش آن به مراتب برای روان و روح و جان آن شخص غیر ممکن خواهد بود در چنین شرایطی است که حتی تصور آن و بیان آن نیز سخت می باشد باید مطمئن بود که لعن کننده این نوع انسان نوع انسان به تعبیر زیبای قرآن همانا همه جهان هستی می باشد .